იმფორთხალი

სექტემბერი 16, 2007, 11:48 PM | Posted in ლიტერატურა, Music | 13 Comments

ეძღვნება ადამიანებს, რომლებსაც არასდროს უტყდებათ აღიარება რომ მეტალისტები არიან

99 წელი იყო რა, მშრალ ხიდზე ჯერ კიდევ არ იდგა მარინა.  ჩემი ძმაკაცი ჩამოვიდა მოსკოვიდან. რაღაც კასეტები ჩამოიტანა, მათ შორის ძაან უცნაურ ყრდიანი ალბომი,  მეთქი აბა ჩართე, ვნახოთ რა არის. ჯერ საკაიფო კლავიშების სოლოთი  დაიყო, მერე  დაიხრიალა და გიტარები აბღავლდნენ. სადღც ათი წუთი გაოგნებული ვუსმენდი ვუსმენდი Immortal-ის at the heart of winter. მაშინ კაკრას ესეთი მუსიკა გვჭირდებოდა . შუქს ჯერ კიდევ გრაფიკით გვაძლევდნენ, გაზი მარტო ცირკთან ჰქონდათ, ზამთარში მეზობლის თოთო ბავშვს  ფილტვების ანთება დაემართა და მოკვდა. ერთი სიტყვით, გარშემო ბევრი რაღაც   გვიწიწკნიდა ნერვს , გვიტყნავდა ტვინს , ზოგჯერ მზად ვიყავით უბრალო გამვლელი ჩლუნგი ხერხით დაგვეხერხა., რა არის, ყელში მობჯენილი აგრესიისგან რომ გავთავისუფლებულიყავით. ხოდა რომ არ გამოგვეჭრა, მივდიოდით და იმფორთხალს ვუსმენდით. როგორც ზამთრის გაყინულმა მიწამ ჩაიკრა 4 თვის ბავშვის სხეული, ისე გვიკრავდა ჩვენ იმორტალის მუსიკა.
……………….
………………..
ეხლა 2007 ხო?
შუქიც გვაქვს, გაზიც.  ბავშვებიც სულ უფრო იშვიათად იღუპებიან სიცივისგან. მეტალისტი ძმაკაცების უმეტესობა  უკვე ჯაზსს უსმენს, ან ქლაბერობს, ლაპარაკისას ვითომ სკრეჩავენ და რამე. მეტალისტობის დამბრალებლები ერთი ორი კაცი დავრჩით. ისევ ძველებურად გვისწორდება იმფორთხალი, ემპერორი, სატირიკონი და ვაბშე ძველი, სისხლიანი სკოლა.
გასწორებით, ალბათ დანარჩენებსაც უსწორდებათ, მაგრამ 2007-ში მეტალი უკვე მოდური აღარ არის. ტიპები ინტელექტუალობას აწვებიან და ინტელექტუალი მეტალისტი ჩარჩოებში ვერ ჯდება. უკეთესია სამხრეთ აფრიკელი , აპარტეიტის მსხვერპლი ტამტამისტის თაყვანისმცემლად ითვლებოდე, ვიდრე ვინმემ გაიგოს რომ ერთ დროს იმფორთხალზე გიქნევია თავი. ნუ მაქსიმუმ, მთვრალმა წამოაყრანტალო რომ ყველანი ცოდვილები ვართ და ბავშვობაში დიმუ ბორგირს უსმენდი, (დიმუ მაინც ”დონეა”) მაგრამ ამჟამად დიმუ ბორგირის პრიმიტიული მუსიკა თავს გატკიებს……..